आणि वादळ माणसाळले भाग ५

मी संशयान तिच्याकडे बगलय, तर म्हणाला, “अगे, पुण्याचे रमेश lकामत ते. मागे इलेले आणि आत्याक पैसे देय होते. तेच ते. त्यांनी माझो नंबर विचारलो, मी सांगलय, माका काय ठावक, त्यांका…

आणि वादळ माणसाळले भाग ४

आई इल्यापासून घरातल्या कामांका माका मदत जावक लागली, आईनं ह्यांच्या आवडीचे शेवये, खापरोळे करून घातलेन. तवसा हाडला होता त्याचा धोंडस केलेन. दर दोन दिवसान एखादो नवीन पदार्थ जावक लागलो. मुला…

आणि वादळ माणसाळले भाग ३

चार पाच दिवसांनी त्यांका पुन्हा चक्कर इली. मी रिक्षा सांगलय. झील, मी आणि ते रिक्षा केलव मालवण गाठलव. डॉक्टरांनी रिपोर्ट काडूक सांगल्यांनी. दुसऱ्या दिवशी रिपोर्ट बघीतल्यानी, सांगितल्यानी, “ह्यांना माईल्ड अटॅक…

आणि वादळ माणसाळले भाग २

हे नसताना शरयू येय. तिच्या घरची परिस्थिती चांगली होती तरी पण मी ते जा काय आणीत तेतूरला तिका ठेवी. ती या घरची मालकच होती. ती सुद्धा भाच्यांका खावक घेऊन येय,…

आणि वादळ माणसाळले भाग १

कोकण म्हणजे परशुरामाच्या वास्तव्याने पावन झालेली भुमी. एका बाजूक सह्याद्रीच्या लांबच लांब रांगा आणि दुसऱ्या बाजूक दूरवर पसरलेलो अरबी समुद्र यांच्या मध्ये माझा तळकोकण. “लाल तांबडी माती, जपत इली नाती,…

सर आली पहिल्या प्रेमाची

सर आली पहिल्या प्रेमाची वाटते मनाशी गावेजे अंतरी फुलते आहे ते सांगून मोकळे व्हावेप्रेमात तुझ्या भिजावे अन तुला चिंब भिजवावेसंपवावे द्वेत मनाचे तुज आनंदे सख्या रिझवावे  मी रुपात गुंतले होते…

एका स्वातंत्र्य सेनानीचे आंदोलन

“कुठे आहे बंदूक? मला द्या, हा मी निघालो,शत्रूच्या छाताडावर नाचून गोळ्या घालूनच येतो.” एवढं त्वेषाने बोलेपर्यंत त्यांना दम लागला आणि ते खुर्चीत कोसळले. समोर बसलेली आम्ही मुले एकदम शांत झालो….

लिहिन म्हटलं

लिहिन म्हटल कविता तुमच्या माझ्या जीवनावरविषय इतका गहन मनास घालावा कसा आवरजीवन म्हणजे प्रश्न, कोडं, विवर, वादळ वावटळजीवन म्हणजे जन्म, ज्योत, जल, परिमळ, खळखळजीवन म्हणजे याग, त्याग, तर्पण, समिधा यांचं…

स्पेस

संदीप आईवर खेकसला, “अगं आई काय करतेस? माझा मोबाईल तुला कशाला हवा? तुझा आहे ना?” “अरे माझ्या मोबाईलच नेट गेलंय, जरा रेसिपी बघत होती रे, तुम्हाला गिळायला काही तरी नवीन…

आला आषाढ

ज्येष्ठ महिन्याचा ताप, चिकचिके अंग, होतसे संतापसूर्य, कष्टाने लालेलाल, त्याला लागलीसे धाप सारे निस्तेज चेहरे, म्लान काळी झाली कायापाणी किती वेळा प्यावे? जगण्याची गेली रया रात्री डोळ्याला नाही डोळा, होतो…