पोपट

एखादी चिमूरडी रूसून रस्त्यावर फतकल मारतेतिच्या रुसण्याने नकळत आपली कळी खुलते तिचा प्रश्न सोडवावा म्हणून आपण तिथे पोचतोचल बेटा अस करु नये म्हणत तिचा हात धरु पाहतो ती हात झटकून…

ओंजळ

शब्द फुले ही तुझ्या यशाला जपून ठेव ग मुलीओंजळ तुझी रिती न राहो मी बाप तुझा मामुली तुज न दिला कपडापैका न डामडौल दाविलाअनुभवाचे शब्द सांगुनी, मी बोल तुला लाविला…

कुंचला

मित्रा तिच्या सवे पुन्हा येत आहे तुझ्या शायरीला बहरतुझ्या लेखणीला आहे अदृश्य डोळे त्यांची तेज नजर तुझी लेखणी फिल देते षौडशीचे कोमल थरथरते अधरतु स्वप्नातही पाहतोस, खरंच तुझ्या लेखणीचा कहर…

तिज पाहता

पाहिले तिला तिनसांजेला मनातून चढवला साजते देखणे रुप मी विसरू पाहतो परी आठवते ती रोज केसात माळला मी तिच्या चंद्र पूर्ण पौर्णिमेचाअन गजरा गुंफला तिच्यासाठी शत तारकांचा अस्ताच्या सुर्याजवळून फुलवली…

स्मरु नको

स्मरू नको भेट ती, नको स्मरू दिवस तोपरी मनास सांगना, तव गीताचा भाव तू नको स्मरू प्रेमलाप, नको गुंतू मज सवेएकांती घे परी, तव भोळ्या मनाचा ठाव तू भेटीचा उपयोग…

श्रध्दा

अहंकाराचा पिंजरा त्यातील राघू गोजीरामी पण त्यागून जाता फुले जीवन मोगरा चेहऱ्यावर हासू फुलेल जीवन तरु बहरेलहितगूज करु पाहता आनंद घन बरसेल कस्तुरी तुमच्याच पाशी परी तुम्ही अजाणमदतीस जा धावून…

प्रकोप

अवघा विदर्भ, खानदेश, मराठवाडा टाकतोय भितीने धापातुझा निरोप घेता घेता हे विपरीत काय केलस रे बाप्पा? आम्ही तुझ्याकडे सौख्य शांती मागितली अन तू दिलं गुलाबनाव सुंदर पण लक्षण खोट हा…

बाप्पा लवकर या

कालच त्याच विसर्जन केलं आणि माझ अवसान गळालंडोहात तो गडप झाला, त्या क्षणी काळीज दुःखाने हललं गेले पंधरा दिवस त्याच्या तयारीत दुःख उरी लपवलंवर्षांनी एकदा येतो, त्याला नकोच सांगूया, मनी…

बापू तुझ्या देशात

गोरा साहेब गेला तेव्हा स्वातंत्र्य मिरवत नाचलो होतोतिरंग्यासह मिरवणुकीत रस्त्यावर मुक्त फिरलो होतोस्वातंत्र्य गाणी गुणगुणत उपासपोटी जागलो होतोपारतंत्र्य संपलं म्हणत आनंदात खुळा रडलो होतो गोरा साहेब गेला अन लोकशाहीची ठोकशाही…

एकदा एका मुंगीने

एकदा एका मुंगीने भुंग्यावर केल खुळ प्रेमभुंग्यानेही तिला पाठीवर नेलं केली मस्त चैन भूंगा फुलांवर बागडत होता, मुंगी ऐटीत बसली होतीमध्येच भूंगा भरारत होता मुंगीला वाटत होती भिती या फुलावर…