टपटप पावसाची

टपटप पावसाची सर अखंडीत अन धरा थंड गार झालीतुझ्यासवे दुलईत मी परी हळव्या मृदा गंधाने जाग मला आली गात्रे सारी रोमांचित तव स्पर्शासाठी कधीची आतुरलेलीमिटले नेत्र अनोख्या सुखाने सख्या तू…

फरफट

एक वडापाव-कटिंगवर शब्दाखातर रोजच शाखेत राबत होतोभाईंचे काम, कसले श्रम? कसला घाम? रात्ररात्र बॅनर लावत होतो स्पर्धा, मेळावे, रोगनिदान, रक्तदान शिबिर, गल्लीबोळात भरवत होतोशाखाप्रमुख सांगतील तसं, त्यांचा वडीलकीचा मान म्हणून…

तीच घराची शोभा

रस्त्याने चालतांना एकदा आम्ही बोर्ड वाचला मालक चालक संघटनातेव्हा पासून मी मलाच विचारतो प्रश्न,आणि करतो मालकाचा बहाणा चालक म्हणजे पत्नी तीच तर कुटुंबाची गाडी विनाअपघात चालवतेतिचं कोणी ऐकत नाही असं…

झेंडा

किती पक्ष? किती झेंडे? सामान्य माणसाचे मात्र वांदेप्रत्येक पक्षाचे वेगळे धोरण, तरीही कोणी आघाडीत नांदे कोणाच्या हाती कोणाचा बाण? कोणी हरवला बापाचा मानकोणाचे घड्याळ टिक टिक बोले, ते तर म्हणती…

माती

ती विहिरीच्या खोदकामावर करत होती नेमाने कामविहिरीला लागावं पाणी यासाठी तिच्या सर्वांगाला घाम मुकादम खुणेनेच माती वर ओढण्याचा करत होता इशाराइंजिन धूर ओकत भसाभसा, भरले भांडे आणी धरेच्या दारा तिचा…

चोर

खरं तर प्रत्येकाच्या मनात असतो लपलेला एक चोरसापडत नाही कुणाला तोवर आपण नक्कीच शिरजोर कुणी मन चोरतं कुणी धन, कुणी चोरतं कुणाचं अंगणचोरून कुणाचं तर बरेच ऐकतात, मग रंगत वादाचं…

घर देता का, घर?

अहो घर द्या, घर, आमचे सर्वांचे एकच मागणे मुंबईत हवे घरविश्वास नाहीच बसणार पण आताशा यांच्या मागणीचा पंच “घर” “कुणी घर देता का घर!” विधानभवनात बेघर आमदार फिरत होतेअधिवेशन संपवून…

विराणी

चिप्प ओला कोरा कागद मी आलटून पालटून पहिलाहृदयाच्या डोळ्यांनी त्यातील प्रत्येक शब्द नीट वाचला मी पाहिले त्या कागदावर होते पुसटसे अश्रूचे ओघळखुप बारीक नजरेनं पाहिली त्यातील शब्दांची तळमळ लिहावे म्हणून…

कुठे शिवबाचे राज्य अन..

गर्जना करणाऱ्या वाघाला हवे बदलत्या परिस्थितीचे भानस्वार्थासाठी जमतील उपरे त्यांचा इतिहास आहे का महान?खंजीर खुपसला गुरूवर ज्यांनी त्यांना निमूट करशी सलाम!आयुष्य झिजवले विरोध करूनी परी तू आज दिल्लीपतींचा गुलामकुठे हरवला…

बहूरूपी

काल अचानक वाटू लागले आपण आहोत निष्णात बहूरूपीमुलगा, भाऊ, नवरा, वडील, आजोबा सगळी वठवतो खोटीच नाती बहिण, आत्या, काकी, मावशी, मामी, नणंद, जाऊ, आजी भिन्न अभिव्यक्तीप्रत्येकीचा वेगळाच दर्जा, कुणी प्रेमळ,…