एका स्वातंत्र्य सेनानीचे आंदोलन

एका स्वातंत्र्य सेनानीचे आंदोलन

“कुठे आहे बंदूक? मला द्या, हा मी निघालो,शत्रूच्या छाताडावर नाचून गोळ्या घालूनच येतो.” एवढं त्वेषाने बोलेपर्यंत त्यांना दम लागला आणि ते खुर्चीत कोसळले. समोर बसलेली आम्ही मुले एकदम शांत झालो….

लिहिन म्हटलं

लिहिन म्हटलं

लिहिन म्हटल कविता तुमच्या माझ्या जीवनावरविषय इतका गहन मनास घालावा कसा आवरजीवन म्हणजे प्रश्न, कोडं, विवर, वादळ वावटळजीवन म्हणजे जन्म, ज्योत, जल, परिमळ, खळखळजीवन म्हणजे याग, त्याग, तर्पण, समिधा यांचं…

स्पेस

स्पेस

संदीप आईवर खेकसला, “अगं आई काय करतेस? माझा मोबाईल तुला कशाला हवा? तुझा आहे ना?” “अरे माझ्या मोबाईलच नेट गेलंय, जरा रेसिपी बघत होती रे, तुम्हाला गिळायला काही तरी नवीन…

आला आषाढ

आला आषाढ

ज्येष्ठ महिन्याचा ताप, चिकचिके अंग, होतसे संतापसूर्य, कष्टाने लालेलाल, त्याला लागलीसे धाप सारे निस्तेज चेहरे, म्लान काळी झाली कायापाणी किती वेळा प्यावे? जगण्याची गेली रया रात्री डोळ्याला नाही डोळा, होतो…

चिखल

चिखल

मला आवडतो पाऊस चिखल तुडवण्याची मला हौसअहो खऱ्या अर्थानं चिखलच करतो तुमची वास्त पुस्त|| कधी चपलात कधी बुटात, कधी कानातही शिरतोकधी शर्टवर, कधी बॅग वर धुतल्या नंतर उरतो|| रस्त्यावर चिखल…

पाझर

पाझर

संगीता एक साधारण कुटुंबातील मुलगी, तिच्यासह चार भावंड असल्याने हौस, मौज तिला माहितच नव्हती. बी.ए. पर्यंत कसंबसं शिक्षण झालं होतं. कोणीतरी सूचवलं आणि तीच लग्न शेखर नवरेशी भटा ब्राह्मणांसमोर झालं,…

तव डोळ्यात पाहताना

तव डोळ्यात पाहताना

तव डोळ्याच्या तळ्यात प्रेमाचा महापूर येतोत्या भावनांच्या लाटेत मी पून्हा पून्हा हरवतो कधी संयमी शांत शीतलसंथ गतीचा मोहक निर्मळतुडुंब भरला तरीही सोज्वळनिश्चल तरीही भेटीस व्याकुळ कधी अशांत नागीण वळवळधुमसे क्रोधे…

नातं

नातं

त्याचा मृत्यू झाला तेव्हा अख्ख्या गावावर शोककळा पसरली,. गावातील टोर पोर सगळे त्याच्या घराच्या दिशेने निघाले होते, त्यात भटाबामणापासून हरीजन वाड्यातील म्हाताऱ्या वेणू आक्का पर्यंत सगळे होते. कोण होता तो?…

ती, ती, आणि ती

ती, ती, आणि ती

तिचं माझं जन्म -जन्मांतरीच नातं होतंतिनेच तर हा देह पोसला, आटवूनी स्व रक्त माझे गुद्दे, लाता खाऊनही, ती गोड गोड हसत होतीजन्म होताना, यातना होऊनही, उरी कवटाळत होती माझ्या पोटची…

तुम्हीच व्हा सुर्य उद्याचे

तुम्हीच व्हा सुर्य उद्याचे

अंधार फार झाला, आता सुर्यास जाग आणावस्त्र फाटले काळजाचे, माणुसकी थोडी विणा। चला करु नेक विचार मन, मनात जागवू आशाचेतवा स्फुल्लिंग काजव्याचे, पाहूया उद्याची उषा॥ गेला आठवडाभर दर दुसऱ्या दिवशी…