ती बया मला मुद्दामच ती घासून गेली असा जणू मनी भास झालातो तिचा इशाराच तर नसेल असा माझ्या मनाने मला कौल दिला तिचा मुखचंद्र दिसावा म्हणून मीु खुप दुरवर पाठलाग…
Tag: marathi-kavita
अथांग अशा अवकाशात माझही एक हक्काचे आकाशएक तेजपूंज सुर्य तेथे त्याची मला सोबत अन प्रकाश या आकाशात माझा चंद्र त्याची शितल छाया मनातदूरवर शेत माझे, या खोपीचे घर तुळस डोलते…
विसरू पाहातो, ते दिवस ती सांज अन तो डुंबणारा सुर्यरोजचीच भेट, मुक संवाद, फुलणारा श्वास अन विरह मी मंत्रमुग्ध होत होतो, जुईचा गजरा तुझ्या केसांत माळतानानजरेत तुझ्या अनामिक भिती बावरत…
एखादी चिमूरडी रूसून रस्त्यावर फतकल मारतेतिच्या रुसण्याने नकळत आपली कळी खुलते तिचा प्रश्न सोडवावा म्हणून आपण तिथे पोचतोचल बेटा अस करु नये म्हणत तिचा हात धरु पाहतो ती हात झटकून…
शब्द फुले ही तुझ्या यशाला जपून ठेव ग मुलीओंजळ तुझी रिती न राहो मी बाप तुझा मामुली तुज न दिला कपडापैका न डामडौल दाविलाअनुभवाचे शब्द सांगुनी, मी बोल तुला लाविला…
कोणता पक्ष चांगला हा विचारच फसवा अविचारपक्ष कोणताही असो, उडदा माजी काळे गोरे हेच सार आम्ही सत्यवादी, असा वृथा नकोच कुणाचा अहंकारकुणी आपल्याला दिला असे बिरुद मिरवण्याचा अधिकार प्रत्येक दिव्याखाली…
मित्रा तिच्या सवे पुन्हा येत आहे तुझ्या शायरीला बहरतुझ्या लेखणीला आहे अदृश्य डोळे त्यांची तेज नजर तुझी लेखणी फिल देते षौडशीचे कोमल थरथरते अधरतु स्वप्नातही पाहतोस, खरंच तुझ्या लेखणीचा कहर…
पाहिले तिला तिनसांजेला मनातून चढवला साजते देखणे रुप मी विसरू पाहतो परी आठवते ती रोज केसात माळला मी तिच्या चंद्र पूर्ण पौर्णिमेचाअन गजरा गुंफला तिच्यासाठी शत तारकांचा अस्ताच्या सुर्याजवळून फुलवली…
स्मरू नको भेट ती, नको स्मरू दिवस तोपरी मनास सांगना, तव गीताचा भाव तू नको स्मरू प्रेमलाप, नको गुंतू मज सवेएकांती घे परी, तव भोळ्या मनाचा ठाव तू भेटीचा उपयोग…
