Tag: marathi-kavita

मैत्रीतही फार जवळ जाऊ नये, गरजेविना सोबत करू नयेकोणाच्या मोठेपणाचे श्रेय, आपण उगा कधीच घेऊ नयेअवचित पडते धरेवर उल्का, खोट्या भ्रमात जगू नयेप्रेमात सारेच क्षम्य समजून, माणुसकी उधार मागू नये…

मन विषण्ण होते जेव्हा ती ऐकते, ‘ती कुणावर उपकार करत नाही’आयुष्य झिजवून संसार करतांना उपेक्षित जिणे सतत साहत राही काय दुराग्रह धरून बसलाय दीपक, तिचं तिलाच कधी कळलं नाही‘माझी आई’…

तू अबोल का आहेस? असे मी तिला नेत्रांनी विचारलेउत्तरादाखल तिने माझ्याकडे पहात मंद स्मित केले ती जेव्हा जेव्हा दिसायची काळजाचा लचका न्यायचीतिच्या सौंदर्याची तुलना, मधुबालाशीही न कधी व्हायची ती होती…

WhatsApp तुमचा, माझा, सर्वांचा मित्रजणू कोणा महत्म्याचे सुंदर अखंड पत्रम्हटले तर उपलब्धी, म्हटली तर अडचणम्हटले तर मृगजळ, म्हटले तर दर्पण WhatsApp व्हिडीओ कॉल म्हणजे मनोरंजनकितीही बोललं तरी भरतच नाही कधी…

मोगरीच्या गंधाचा दरवळ अजूनही माझ्या भाबड्या मनातप्राजक्ताचा सडा अंगणी भिजे पहाटेच्या मृदू चिंब दवात लिली, चमेली, मोगरा, बट शेवंती, परसदार माझे छान सजवीनिशिगंधाचे धुंद रान, गंधित श्वास, रोमांच मन मनात…

अखंड लीला तुझी प्रभू रे, मानव जातीवरतीसुखदुःखाच्या वाटेवरती, तू आमचा सांगाती तुच पेलशी त्रिभुवन सारे, तुझ्याच शिरावरतीतुच टांगला दीप उषेचा, पूर्वेला क्षितिजावरतीआज्ञेने तव सूर्यचंद्र हे, तम हटविण्या नित्य फिरतीकरून योजना…

का करावी कुणाची फिकीर जर घडणारं आहे अटळ?बिनधास्त मस्त जगावं फक्त नसावं जीवन कुठेही उथळ अढळ स्थान एखाद्याला लाभतं, तुमची आमची फुकाची वळवळकितीही कष्ट केले, वा बनवाबनवी तरीही जीवाची होते…

दुःख विकल जातं नाही, त्याला नसतो जडत्वाचा आकारतरीही काही मित्र दुःखी होतं करतात, दुःखाचाच व्यापार आजारी कोण पडत नाही? अपघात कोणाला घडत नाही?प्रत्येकाच्या आनंदाला असतो दुसऱ्याच्या दुःखाचा सख्खा शेजार कोणाला…