अविचाराने वागू नये

मैत्रीतही फार जवळ जाऊ नये, गरजेविना सोबत करू नयेकोणाच्या मोठेपणाचे श्रेय, आपण उगा कधीच घेऊ नयेअवचित पडते धरेवर उल्का, खोट्या भ्रमात जगू नयेप्रेमात सारेच क्षम्य समजून, माणुसकी उधार मागू नये…

आई उपकार करत नाही

मन विषण्ण होते जेव्हा ती ऐकते, ‘ती कुणावर उपकार करत नाही’आयुष्य झिजवून संसार करतांना उपेक्षित जिणे सतत साहत राही काय दुराग्रह धरून बसलाय दीपक, तिचं तिलाच कधी कळलं नाही‘माझी आई’…

अबोली

तू अबोल का आहेस? असे मी तिला नेत्रांनी विचारलेउत्तरादाखल तिने माझ्याकडे पहात मंद स्मित केले ती जेव्हा जेव्हा दिसायची काळजाचा लचका न्यायचीतिच्या सौंदर्याची तुलना, मधुबालाशीही न कधी व्हायची ती होती…

WhatsApp

WhatsApp तुमचा, माझा, सर्वांचा मित्रजणू कोणा महत्म्याचे सुंदर अखंड पत्रम्हटले तर उपलब्धी, म्हटली तर अडचणम्हटले तर मृगजळ, म्हटले तर दर्पण WhatsApp व्हिडीओ कॉल म्हणजे मनोरंजनकितीही बोललं तरी भरतच नाही कधी…

अंगण फुलांचे कोंदण

मोगरीच्या गंधाचा दरवळ अजूनही माझ्या भाबड्या मनातप्राजक्ताचा सडा अंगणी भिजे पहाटेच्या मृदू चिंब दवात लिली, चमेली, मोगरा, बट शेवंती, परसदार माझे छान सजवीनिशिगंधाचे धुंद रान, गंधित श्वास, रोमांच मन मनात…

अखंड लीला

अखंड लीला तुझी प्रभू रे, मानव जातीवरतीसुखदुःखाच्या वाटेवरती, तू आमचा सांगाती तुच पेलशी त्रिभुवन सारे, तुझ्याच शिरावरतीतुच टांगला दीप उषेचा, पूर्वेला क्षितिजावरतीआज्ञेने तव सूर्यचंद्र हे, तम हटविण्या नित्य फिरतीकरून योजना…

माय मराठी

कमनीय बांध्याची सुंदर ललना, मज आवडे माय मराठीभावगीत, भक्तीगीत, पोवाडा, रंगते लावणी माझ्या ओठीमदनाची मुर्ती, अखंड जगी किर्ती, आसुसलो तिच्या भेटीती चाणक्याची जिव्हा, शब्द तिचे लाव्हा, सांगते कुटनीती भरल्या बाणांचा…

अटळ असलं तरी

का करावी कुणाची फिकीर जर घडणारं आहे अटळ?बिनधास्त मस्त जगावं फक्त नसावं जीवन कुठेही उथळ अढळ स्थान एखाद्याला लाभतं, तुमची आमची फुकाची वळवळकितीही कष्ट केले, वा बनवाबनवी तरीही जीवाची होते…

दुःखाचा बाऊ करू नये

दुःख विकल जातं नाही, त्याला नसतो जडत्वाचा आकारतरीही काही मित्र दुःखी होतं करतात, दुःखाचाच व्यापार आजारी कोण पडत नाही? अपघात कोणाला घडत नाही?प्रत्येकाच्या आनंदाला असतो दुसऱ्याच्या दुःखाचा सख्खा शेजार कोणाला…

जीवा लागलासे छंद

मनास आनंद देणारी गोष्ट तेथेच मन ठेवावे व्यस्तछोट्या मोठ्या संकटास भिऊन होऊ नये उध्वस्त प्रेम केले तर विरह आणि उगवत्या सुर्याला अस्तप्राक्तन ठरलेले, कोणाच्या नशीबी कमी, कोणा जास्त कोणासमोर अति…