अहो घर द्या, घर, आमचे सर्वांचे एकच मागणे मुंबईत हवे घरविश्वास नाहीच बसणार पण आताशा यांच्या मागणीचा पंच “घर” “कुणी घर देता का घर!” विधानभवनात बेघर आमदार फिरत होतेअधिवेशन संपवून…
Tag: marathi-kavita
चिप्प ओला कोरा कागद मी आलटून पालटून पहिलाहृदयाच्या डोळ्यांनी त्यातील प्रत्येक शब्द नीट वाचला मी पाहिले त्या कागदावर होते पुसटसे अश्रूचे ओघळखुप बारीक नजरेनं पाहिली त्यातील शब्दांची तळमळ लिहावे म्हणून…
गर्जना करणाऱ्या वाघाला हवे बदलत्या परिस्थितीचे भानस्वार्थासाठी जमतील उपरे त्यांचा इतिहास आहे का महान?खंजीर खुपसला गुरूवर ज्यांनी त्यांना निमूट करशी सलाम!आयुष्य झिजवले विरोध करूनी परी तू आज दिल्लीपतींचा गुलामकुठे हरवला…
काल अचानक वाटू लागले आपण आहोत निष्णात बहूरूपीमुलगा, भाऊ, नवरा, वडील, आजोबा सगळी वठवतो खोटीच नाती बहिण, आत्या, काकी, मावशी, मामी, नणंद, जाऊ, आजी भिन्न अभिव्यक्तीप्रत्येकीचा वेगळाच दर्जा, कुणी प्रेमळ,…
मदत करणं असेल गुन्हा तर तो मी नेहमी करतोचुकलोच म्हणत जूने विसरून पून्हा तीच वाट धरतो चुकांचं परिमार्जन, म्हणजे नवीन चुकांचं जणू लायसन्सचुका करून त्या निस्तरण्याचं तसं हे माझं जुनंच…
मित्रांनो स्वतःला सुशिक्षित म्हणवता तर एवढं तरी ठरवाप्रत्येक गोष्ट मनाला पटतय का? विचारूनच रान पेटवा हे असं फारसा विचार न करता Forward करणं कृपया थांबवातुमच्या निराधार बातमीने कोणाचा जीव जाईल…
जो पर्यंत होत नाही, करावसं वाटतं प्रेमआधी भेटी गाठी, मग प्रेझेंटची लेन देनरुसणं फुगणं नेहमी तिचं हमखास चालतंथोडी विनवणी, मनधरणी करत प्रेम फुलतंतारीफ केली की मन झुळूक होऊन झुलतंस्पर्शाची जादू…
मुलांना किंमत कळायला बापाला मरावंच लागतंतो जिवंत असेपर्यंत त्याचं बोलणं, वागणं सगळंच टोचतं लहानपणी, बापाला आम्ही छोटे आहोत हे कुठे कळतं?जेव्हातेव्हा शिस्तीच बाळकडू, आमचं सुख त्याला सलतं दुखलं खुपलं आईच…
मी मनाचा व्यापार, स्वयंभू अहंकारमी ओंकार, निराकार, अविनाशी ईश्वर मी सुक्क्ष्माती सूक्ष्म, जीव जलचरमी एकपेशी जीव, महाकाय भूचर मी अविनाश आत्मा, इश शुभंकरमी अचल, निश्चल, अहिल्या पत्थर मी यत्किंचित रजकण,…
मला मीच विचारलं, काय रे! आहे का तुझ्या जीवनाची हमीअंर्तमन म्हणालं तुझा विश्वासच डळमळीत, हिच तर मोठी कमी मी स्वतःशी हसलो, पोलिसांना हवे संरक्षण ते कोर्टात सांगतातआमचे अनेक नामचित आमदार…