मित्रांनो स्वतःला सुशिक्षित म्हणवता तर एवढं तरी ठरवाप्रत्येक गोष्ट मनाला पटतय का? विचारूनच रान पेटवा हे असं फारसा विचार न करता Forward करणं कृपया थांबवातुमच्या निराधार बातमीने कोणाचा जीव जाईल…
Tag: poem
जो पर्यंत होत नाही, करावसं वाटतं प्रेमआधी भेटी गाठी, मग प्रेझेंटची लेन देनरुसणं फुगणं नेहमी तिचं हमखास चालतंथोडी विनवणी, मनधरणी करत प्रेम फुलतंतारीफ केली की मन झुळूक होऊन झुलतंस्पर्शाची जादू…
मुलांना किंमत कळायला बापाला मरावंच लागतंतो जिवंत असेपर्यंत त्याचं बोलणं, वागणं सगळंच टोचतं लहानपणी, बापाला आम्ही छोटे आहोत हे कुठे कळतं?जेव्हातेव्हा शिस्तीच बाळकडू, आमचं सुख त्याला सलतं दुखलं खुपलं आईच…
मी मनाचा व्यापार, स्वयंभू अहंकारमी ओंकार, निराकार, अविनाशी ईश्वर मी सुक्क्ष्माती सूक्ष्म, जीव जलचरमी एकपेशी जीव, महाकाय भूचर मी अविनाश आत्मा, इश शुभंकरमी अचल, निश्चल, अहिल्या पत्थर मी यत्किंचित रजकण,…
मला मीच विचारलं, काय रे! आहे का तुझ्या जीवनाची हमीअंर्तमन म्हणालं तुझा विश्वासच डळमळीत, हिच तर मोठी कमी मी स्वतःशी हसलो, पोलिसांना हवे संरक्षण ते कोर्टात सांगतातआमचे अनेक नामचित आमदार…
सारेच अर्तक्य, अनाकलनीय, दुर्लभ तरीही नित्य शोध सुरुप्रत्येक श्वासागणीक जगणे, मरणे तरी “माझे” चा अट्टाहास धरु? कल्पनेच्या जगात वावराताना बांधतो आम्ही नित्य इमलेजगण्यात सुखाचा ध्यास, त्यासाठीच मनाचे नवनवे जुमले पैसे…
संकल्प आणि सिध्दी यात असते बरेच अंतरबेत बारगळतात कारणे देत हेच कळतं नंतर मुले आईला नियमित अभ्यास करण्याचं करतात प्रॉमिसअगं लक्षात होतं पण विसरलो म्हणत क्लास होतो मिस मुलगी आईला…
ती बया मला मुद्दामच ती घासून गेली असा जणू मनी भास झालातो तिचा इशाराच तर नसेल असा माझ्या मनाने मला कौल दिला तिचा मुखचंद्र दिसावा म्हणून मीु खुप दुरवर पाठलाग…
अथांग अशा अवकाशात माझही एक हक्काचे आकाशएक तेजपूंज सुर्य तेथे त्याची मला सोबत अन प्रकाश या आकाशात माझा चंद्र त्याची शितल छाया मनातदूरवर शेत माझे, या खोपीचे घर तुळस डोलते…
