उतरू जाता प्रेमाची वाट

प्रेमात कोण डुंबेल याचा त्यांना येत नाही अंदाज
किती खोल डोह आहे ते सांगता येत नाही आज

प्रेमात गुंतवावा लागतो जीव, मागू नये उगा व्याज
काही इतके रसिक की शब्दांचाच चढवती प्रेमात साज

काही प्रेमवीर वाहवत जाती वाटेना त्यांना लाज
नशा सौंदर्याची चढत गेली, की उतरत जातो लिबाज

स्वतःला काही जाती विसरून पडता मोहिनीची भुल
तिचे सौंदर्य डोळ्यात साठवता चषकातील मद्यातच गुल

काही प्रणयवीर दर्दी, तिच्या रूपाची करती वारेमाप स्तुती
तिच्या अंगावर रोमांच उठवत, फेकती बाण, शब्दांतच मस्ती

हळूहळू फुलत जाते कळी तेव्हाच तिला बाहुपाशात गोंजरती
तीचे भरले घट, टवटवीत गुलाब कुरवाळत तिला चिंब भिजवती

कुरळ्या बटात अलगद बोटं फिरवत, काहूर मनी उठवती
ओठांचे आलिंगन, गळ्यात हात, उष्ण श्वास, गात्र जागवती

गोबरे गाल कुस्करून, स्पर्शाने हसवती, पाखरू नाचवती
तिच्या गंधीत सुमनांचा तिलाच सहवास, अंतंरंगी फुलवती

आता कुठे चढू लागतो प्रणयाचा रंग, ती त्याच्या नशेत गुंग
उत्तररात्री त्यांच्या प्रेमाला येतो बहर ती सूख स्वप्नातच दंग

बाहेर दूरवर किलबिलती पाखर, तिच्या ओठावर हसू डोळे जड
तिच्या राजहंसाने काबीज केल घर, शब्द त्यालाच फितूर, तो बेरड